“Simon, vat nu eens kort samen, in 5 woorden, wat voor jou ethiek in de zorg is. Geen lange citaten om je achter te verstoppen.”
Eenvoud onthult waarheid. Kort zijn dwingt tot kwetsbaarheid. In een samenleving waar we steeds meer focussen op ‘van mij’ en ‘ik’, komt ethiek zwaar onder druk. Wat doen we met mensen die roken, hun dieet niet volgen? Mensen die zich niet goed insmeren als ze gaan zonnen? Mensen die niet genoeg sporten of juist te hard blijven werken? Mogen mensen verkeerde keuzes maken? Zullen we dan nog voor hen zorgen? Zullen ze nog voor ons zorgen? De maatschappij roept alvast steeds luider: “Jouw probleem is niet mijn probleem.”
Er was eens een man die van Jeruzalem naar Jericho ging. Een gevaarlijk en steil pad. Hij werd overvallen en lag gewond aan de kant van de weg. Een priester kwam langs en liep in een boog om hem heen. Ook een geleerde kwam langs en deed hetzelfde. Vele gedachten gingen door hun hoofd: “Dom dat hij geen voorzorgen genomen heeft! Iedereen weet dat het hier gevaarlijk is. Misschien doet hij wel alsof hij gewond is en gaan ze mij overvallen als ik hem komen helpen.” Finaal vroegen ze zich af: “Wat gebeurt er met mij als ik hem help?”
Een derde man kwam voorbij. Een Samaritaan, dat vervelend volk. Hij stopte en hielp de man. Ook hij dacht vanalles. Finaal vroeg hij zich echter af: “Wat gebeurt er met deze man als ik niets doe?”
Weet je, we hebben niet gekozen voor de zorg omdat we zelf vanalles willen. We kiezen voor de zorg omdat we willen zorgen. Jouw probleem is mijn probleem.
We kunnen kiezen om ons te laten verlammen door allerlei angsten voor dingen die misschien ooit kunnen gebeuren: vrees voor aansprakelijkheid, het oordeel van anderen, beschuldigingen,… . Of we kunnen kiezen om dat te doen wat we werkelijk waardevol vinden.
Onze vraag is dan ook eerst: Hoe kan ik je helpen?
#ethiek #leiderschap #verhalen
“I am an old man and have known a great many troubles, but most of them never happened.” (Mark Twain)
